Dobra.

Już nie liczę, która to moja próba powrotu. Nie liczę i nie obiecuję niczego, bo ze mną to nic nie wiadomo...
I już nie chodzi o to, że brak czasu, bo brak czasu - brakiem czasu, ale lenistwo to już swoją drogą. I nie chodzi nawet o dłubanie, bo na tym obszarze jestem ostatnio aż nad wyraz płodna, ale o to, że jak dłubnę, to mam problem, żeby pstryknąć temu zdjęcie, o wrzuceniu na bloga nawet nie wspominając (toż to tyyyyle z tym roboty...! Ech, Owcowilku, Owcowilku, leniu śmierdzący! ;))
Ale dobra, lecimy z tym koksem:

Małpa, jaka jest, każdy widzi ;). Troszkę dziwne nóżki ma, ale myślę, że nadrabia krawatem ;D.

Za oknem piękne słońce. Aż się nie chce wierzyć, że to już prawie połowa grudnia... Święta tuż tuż, ja z magisterką w szczerym polu, a śniegu jak nie było, tak nie ma...